Van hofnar tot burger: zelfdiscipline in het democratische debat
De paradox van de moderne democratie In de middeleeuwen had elke koning zijn hofnar, de enige persoon aan het hof die de monarch mocht bekritiseren, zij het verpakt in grappen en raadsels. Deze unieke positie illustreerde een fundamentele spanning die ook vandaag nog bestaat: de noodzaak van kritiek op de macht versus het gevaar van die kritiek voor degene die haar uit. De hofnar balanceerde op het scherp van de snede, wetende dat te directe waarheid hem letterlijk de kop kon kosten. Vandaag lijken we als democratische samenleving in een vergelijkbare positie te verkeren, zij het met omgekeerde rollen. Niet langer is het de machthebber die bepaalt welke kritiek getolereerd wordt, althans, dat zou niet zo moeten zijn. In plaats daarvan zijn wij, het publiek, de kiezers, degenen geworden die de grenzen van het debat bepalen. Maar met deze macht komt een verantwoordelijkheid die we nog niet altijd even goed begrijpen. De verschuivende machtsverhoudingen Het traditionele medialands...
